Zabytki Będzina – kamienice w śródmieściu
Będzin to jedno z najstarszych miast na terenie zagłębia dąbrowskiego (ponad 650 lat od lokacji miasta na prawie magdeburskim). Najbardziej zabytkową częścią miasta jest śródmieście, najstarsza i najbardziej centralna dzielnica miasta. Obejmuje to czternastowieczną zabudowę starego Będzina (kamieniczki z 1358 r.). Zabytkowe kamienice znajdują się w obrębie dawnych murów miejskich. Granice Śródmieścia (zwanego też Starym Będzinem) określa od zachodu rzeka Czarna Przemsza. Od strony południowej do dzielnicy tej przylega tzw. Nowy Będzin. W centralnej części Będzina znajdują się przede wszystkim budynki użyteczności publicznej, które mieszczą się przeważnie w zabytkowych kamieniczkach. Wytworzyła się też dzielnica przemysłowa, ale ta mieści się głównie w południowej części miasta. Niektóre z zakładów to stare fabryki, które kontynuują długoletnią tradycję przemysłową. Pod koniec dziewiętnastego i na początku dwudziestego wieku wokół pierwotnie lokowanego miasta zaczęły się budować przedmieścia. Najgęściejsza zabudowa umiejscowiona była wokół dworca kolejowego oraz placu targowego. Powstały tam wszystkie urzędy publiczne: Urząd Miasta, Starostwo, poczta, banki, szkoły publiczne, ochronki dla dzieci, Zgromadzenia Kupieckie oraz Żydowskie Zgromadzenia Jawne. W latach siedemdziesiątych miasto, szczególnie najstarsza dzielnica, uległa znacznym przekształceniom i przebudowie urbanistycznej.
